/نقد فیلمهای جشنواره/ «اتاقک گلی»؛ سینمای حسرت
تاریخ انتشار: ۲۰ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۶۵۹۷۳
خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) قصد دارد در طول برگزاری جشنواره فیلم فجر، به نقد، تحلیل و تفسیر مختصر فیلمهای حاضر در جشنواره بپردازد. شما نیز در صورت تماشای فیلمها در این زمینه میتوانید مشارکت کنید.
«اتاقک گلی»
کارگردان: محمدعی عسگری
تهیهکننده: داوود صبوری
نویسنده: پدرام کریمی
بازیگران: سعید دشتی، سعید زارعی، مسعود شامی، تینو صالحی و نوید پورفرج
*
همانطور که در نقد فیلم «شماره ۱۰» با موضوع اسیران جنگی و فیلم «سرهنگ ثریا» با موضوع پادگان اشرف - در جشنواره فیلم فجر - بیان کردیم، یک دسته از سوژهها مربوط به جامعه ایرانی و ازجمله جنگ تحمیلی هستند که استعداد دراماتیک مناسب و قصههای متعددی دارند اما سینمای ما به اندازه شایسته و بایسته به آن نپرداخته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
عملیات مرصاد (یورش منافقین از خاک عراق با هدف تسخیر ایران در پایان جنگ تحمیلی) از این نوع سوژههاست، مانند خیلی از عملیات مهم دیگر در دوران هشت ساله دفاع مقدس. پس فیلمی که به این موضوع میپردازد، از اهمیت و به تبع آن، از مسوولیت بالایی برخوردار است. مسوولیت از این جهت که پرداخت خوب به ارزشهای اجتماعی، هم در شأن و هم لازمه کاربردی این ارزشمندی هاست. برعکس، اگر اثر هنری تولیدشده، ازجمله یک فیلم سینمایی، همسنگ و در حد تبلور و انتقال مفهوم های نهفته در کنه یک خاطرهی تاریخی جامعه نباشد، به مفهومهای مرتبط با آن آسیبرسان میتواند باشد. یک نقض غرض، یا حتا یک ظلم در حق ارزش اجتماعی.
فیلم «اتاقک گلی»، حاضر در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر را از این منظر میتوانیم ارزیابی کنیم.
«اتاقک گلی» سعی دارد با دستمایه قرار دادن یک درام عاشقانه در دل یک رویداد ملتهب و خونبار، به عملیات مرصاد بپردازد. به این نیت، مواد لازم برای ساختن یک فیلم خوب، در دو چیز خلاصه میشود: ۱- یک عدد فیلمنامه خوب ۲- یک مجموعه جلوههای ویژه خوب.
حال اگر هر کدام از اینها در حد لازم نباشد و دیگری قرار باشد ضعفهایش را پوشش دهد، نتیجه کار میلنگد. مسأله فیلم «اتاقک گلی» این است که از فیلمنامه خوبی برخوردار نیست و از همین جای کار، فیلم با نقصان مواجه میشود. پرداخت شخصیتها چندان دارای اخلال نیست اما چفت و بست قصه استاندارد لازم را ندارد. همچنین دیالوگهای نهچندان خوب، وقتی در بازیگردانی هم با ضعف در بیان و ارایه همراه شدهاند، یک فیلم مصنوعی حاصل شده است که با تعدادی انفجار و تیرباران، قصد دارد خود را در مقام یک اثر مطلوب جا بزند؛ اتفاقی که اساسا ممکن نیست.
همچنین قصه در ادامه تا پایان از یک نوع سرگشتگی رنج میبرد که برخلاف تصور اولیه، سرانجام را به نوعی از بیهودگی میکشاند.
مخاطب در پایان از خود میپرسد که آن همه جوان رعنای مملکت در نهایت با چه هدفی از دست رفتند و دستاورد قربانی شدن عزیزانمان در این داستان چه بوده است؟ اگر سازندگان این تصور را داشتند که مفهوم ارزشمندی را در روایت قصه شان به نمایش گذاشتهاند، دستاورد نهایی از منظر نگاه بیرونی اینگونه نبوده است.
همچنین فیلمنامه «اتاقک گلی» به شکلی تعمدی از تصویر کردن بخش دیگر ماجرا، یعنی عوامل فریبخورده سازمان مجاهدین کاملا امتناع ورزیده که این امتناع هم درنهایت در خدمت داستان درنیامده است. شاید بتوان گفت که تجربهی تا حدودی مشابه و البته متفاوت محمدحسین مهدویان («رد خون») قابل اعتناتر و البته مفیدتر بود.
فیلم از منظر جلوههای ویژه نیز در سطح انفجارهای به نسبت بزرگ، تواناییهای متخصصان امور انفجاری خود را در کنار گریم و صحنه پردازی مناسب، به نمایش میگذارد اما در یک جزء پرتکرار، یعنی اصابت کلوله ها، از نوعی افراط دافعانه رنج میبرد که در خدمت باورپذیری هم قرار نمیگیرد.
با این حال میتوان متصور بود که در بخشهای فنی، دست کم در فهرست نامزدهای به دست آوردن سیمرغ بلورین جشنواره نام فیلم یادشده تکرار شود.
در مجموع هم میتوان گفت که «اتاقک گلی» به هر حال از سطحی دستکم متوسط برخوردار است که غصه هدررفت بودجه و اعتبار تخصیص یافته به آن را نمیتوان خورد اما این افسوس را به همراه دارد که ای کاش چنین آثاری با میزانی از واقعبینی و دقت در شکل دهی یک اثر حرفهای، بر نسل جوان ما بتواند تاثیر مطلوبی بگذارد.
علیرضا بهرامی – ایسنا
شما نیز در صورت تماشای این فیلم در گذشته یا آینده، با درج ستاره مورد نظر خود (از یک: بد، تا پنج: عالی) در قالب کامنت زیر این مطلب، در نقد آن میتوانید مشارکت کنید.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: فیلم اتاقک گلی جشنواره فیلم فجر جشنواره فیلم فجر 1401 برگزیده ها نقد فیلم جشنواره فیلم فجر 1401 جشنواره فجر 1401 برگزیده ها جشنواره موسيقي فجر دفاع مقدس برنامه پایش جشنواره فیلم فجر جشنواره فیلم فجر 1401 جشنواره فجر 1401 جشنواره موسيقي فجر اتاقک گلی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۶۵۹۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از حسرت کودکان نیازمند تا لبخند گرمابخش یک معلم
در روزی که به نام معلم نامگذاری شده است، از معلمی روایت میکنیم که با ثبتنام کودکان نیازمند، لبخند گرمابخش خود را به آنها هدیه میکند تا جلوهای از فداکاری معلمان این سرزمین را به نمایش بگذارد.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از چهارمحالوبختیاری، سمیه حبیبیان یکی از مدیران پر انرژی و صبور منطقه ناحیه یک شهرکرد است که در همان دوران تحصیل خود در مقطع ابتدایی شیفته آموزش دادن شد و با برگزاری کلاسهای تقویتی برای همکلاسیهای خود طعم شیرین معلمی را چشید.
حبیبیان می گوید: پس از به پایان رسیدن دوران دبیرستان در رشته علوم تربیتی فارغالتحصیل شدم و همچنان عشق آموزش و شغل معلمی در روح و جان من پرورش پیدا میکرد و با توجه به علاقه فراوانم به کودکان و پس از گذشت سالها مدیر کودکستان شدم.
وی ادامه میدهد:با شور و اشتیاق فراوان حتی در دوران شیوع کرونا از آموزش دادن و پذیرش کودکان با توان مالی ضعیف به صورت رایگان با رعایت پروتکلهای بهداشتی، دست بر نداشتم، زیرا معتقدم اگر کار برای خدا باشد ماندگار می شود.
او با بیان اینکه همیشه تلاش میکنم تا کودکان سرزمینم را آنچنان که سزاوار آموزشی شایسته هستند پرورش دهم، میگوید:به همین خاطر از تمام ساحتهای تعلیم و تربیت بهره میگیرم، زیرا اثر تربیتی سالها در روح و روان و زندگی فردی و اجتماعی نوآموز میماند.
حبیبیان با بیان این که هیچ نوآموزی نباید به علت مشکل مالی از آموزش محروم بماند میافزاید: هنگامی که فارغالتحصیل رشته علوم تربیتی شدم، تصمیم گرفتم نسلی انقلابی و حسینی را تربیت کنم و این رسالت را سرلوحه کار خود قرار دهم.
وی با اشاره به یک خاطره تصریح می کند:چند روزی بود که یک پسر بچه هر روز با حسرت پشت در کودکستانم به کودکان مشغول بازی نگاه میکرد و با لبخندی غمانگیز آنجا را ترک میکرد، پس از جستوجوی بسیار توانستم با خانواده این کودک ارتباط برقرار کنم و متوجه شدم که خانواده او توان مالی خوبی ندارد به همین خاطر این کودک را به صورت رایگان در کودکستان ثبتنام کردم.
حبیبیان اعتقاد دارد رابطه بین معلم و نوآموز اگر صادقانه باشد میتواند همچون محبتی شعلهور شود که در تمام طول زندگی اشاعه پیدا میکند و آن زمان است که انسان رشد پیدا میکند.
کد خبر 749564